- poleźć
- глаг.• полезть* * *pol|eźć\poleźćazł, \poleźćeźli сов. разг. 1. полезть;2. (powlec się) потащиться, поплестись* * *polazł, poleźli сов. разг.1) поле́зть2) (powlec się) потащи́ться, поплести́сь
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
poleźć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, poleźćlezę, poleźćlezie, poleźćleź, poleźćlazł, poleźćlazła, poleźćleźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} udać się w jakimś kierunku wolno, ociężale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polazł do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poleźć — dk XI, poleźćlezę, poleźćleziesz, poleźćleź, poleźćlazł, poleźćlazła, poleźćleźli 1. pot. «pójść wolno, ociężale; powlec się» Polazł zmęczony do domu. Polazł do piwnicy po kartofle. 2. pot. «udać się dokądś bez potrzeby, bez zapowiedzenia, bez… … Słownik języka polskiego